ผลของปริมาณ W ในเฟสพันธะคริสตัลทังสเตนคาร์ไบด์ต่อความต้านทานแรงดัดงอของโลหะผสม

แรงดัดงอเป็นคุณสมบัติทางกายภาพที่สำคัญมากของซีเมนต์คาร์ไบด์สำหรับโลหะผสมโคบอลต์สูง ความแข็งแรงจะเพิ่มขึ้นตามปริมาณ W ที่เพิ่มขึ้นในขณะที่โลหะผสมโคบอลต์ต่ำกลับตรงกันข้าม

ทั้งนี้เป็นเพราะหลังจากระยะโคบอลต์ของโลหะผสมโคบอลต์สูงเป็นสารละลายของแข็งเสริมด้วย W ความต้านทานการเปลี่ยนรูปพลาสติกของโลหะผสมได้รับการปรับปรุง จึงเพิ่มความแข็งแรงในขณะที่โลหะผสมโคบอลต์ต่ำมีความเปราะโดยเนื้อแท้ และหลังจากเฟสโคบอลต์เป็นสารละลายของแข็งที่เสริมด้วย W แล้ว ความแข็งแรงจะลดลงความแข็งแรงของโลหะผสม

ควรอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างความต้านทานการสึกหรอและปริมาณ W ด้วยประสิทธิภาพของขั้นตอนการติดยึดยิ่งปริมาณ W สูง โคบอลต์ก็จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น และความต้านทานการสึกหรอก็จะยิ่งสูงขึ้นตามไปด้วยโลหะผสมมีเฟส eta จำนวนเล็กน้อยซึ่งไม่เป็นอุปสรรคต่อความต้านทานการสึกหรอระหว่างการใช้งานอย่างไรก็ตาม เมื่อระยะกทพ. มีขนาดใหญ่ โลหะผสมจะเปราะและมีแนวโน้มที่จะบิ่นหรือแตกหัก ส่งผลให้เครื่องมือโลหะผสมเสียหายได้